Schorzenia skóry i wytworów naskórka, są wbrew pozorom, bardzo powszechne. Niestety często bywają bagatelizowane i traktowane, jak dolegliwości natury kosmetycznej. Podczas gdy choroby skóry można (i trzeba) leczyć, tak jak i wszystkie inne jednostki chorobowe.
Choroby skóry mogą mieć różne podłoże, np. działanie bakterii, wirusów, grzybów czy pasożytów. Niektóre osoby mogą mieć większe skłonności do chorób skóry, ze względu na np. występowanie schorzeń skórnych w rodzinie, lub posiadania niższej odporności. Część chorób, jest natomiast zakaźna – można się zarazić przez kontakt dotykowy z zarażoną osobą, lub używając np. tego samego ręcznika lub szczotki do włosów.
Być może nawet nie zdajesz sobie sprawy, ale najprawdopodobniej i Ciebie dotknęła choroba gruczołów łojowych. Mowa o trądziku pospolitym, bardzo powszechnym u młodzieży, a coraz częściej zdarzającym się, także osobom dorosłym. Inny rodzaj trądziku, to tzw. trądzik różowaty, występujący najczęściej w wieku 25-35 lub 45-55 lat. Symptomami choroby są przede wszystkim rumienie i zaczerwienienia na twarzy, a także pojawiające się grudki i krostki. Inną chorobą dotyczącą gruczołów łojowych jest łojotokowe zapalenie skóry. To schorzenie objawia się tłustą, wręcz wilgotną skórą, przy jednoczesnym łuszczeniu się jej, głównie w obrębie skóry głowy lub twarzy. Najczęściej dotyka niemowląt lub osób w wieku 30-60 lat. Choroba ma tendencję do nawrotów, zwłaszcza przy suchej i mroźnej pogodzie.
Najbardziej rozpowszechnioną chorobą na tle alergicznym, jest atopowe zapalenie skóry. Na razie nie ma na nie lekarstwa, leczenie ma charakter wyłącznie objawowy. Jest to więc schorzenie, z którym pacjent będzie się borykał do końca życia, a zachorowanie ma miejsce najczęściej między 6 a 7 rokiem życia lub w wieku niemowlęcym. Sucha i swędząca skóra jest bardzo dokuczliwa dla małego pacjenta, z wiekiem objawy nie są już tak uciążliwe, ale skóra nadal wymaga regularnej i bardzo uważnej pielęgnacji. Warto podkreślić, że AZS nie jest zaraźliwe, skłonność do niego jest dziedziczna (u chorujących występuje ten sam gen). Inne schorzenia, o podłożu alergicznym to m.in. pokrzywka lub wyprysk.
Łatwo natomiast zarazić się chorobami, wywołanymi przez grzyby, bakterie lub wirusy czy pasożyty. Głównie przez bezpośredni kontakt z zakażoną osobą. Wśród chorób wywołanych przez wirusy, najpopularniejsza jest opryszczka wargowa. Inne schorzenia wirusowe to np. mięczak zakaźny lub brodawki. Z kolei jeśli chodzi o zakażenia bakteryjne, to warto wskazać choćby liszajec zakaźny, czyraki oraz zapalenie mieszków włosowych. Liszajcem, (który objawia się pęcherzami, przekształcającymi się w żółte strupy), jak wskazuje nazwa, można się zarazić. Natomiast czyraki, pojawiają się często na skutek spadku odporności (podobnie jak w przypadku opryszczki, jeśli jesteśmy już nosicielami wirusa), gdy np. przemarzniemy lub jesteśmy przemęczeni. Zapalenie mieszków włosowych to dolegliwość, która dotyczy osób depilujących lub golących skórę. Pojawiają się wówczas bolesne krostki, wypełnione ropą lub surowicą. Jeśli chodzi, o choroby wywołane przez grzyby, najpowszechniejsza jest grzybica stóp, którą łatwo zarazić się np. na publicznym basenie. Wszawicę natomiast, wywołują pasożyty. Choroba może objąć owłosioną skórę głowy lub narządów płciowych.
Choroby tkanki łącznej często mają charakter autoimmunologiczny. Wśród nich można wymienić toczeń i twardzinę. Toczeń to bardzo niebezpieczna choroba, która ma postać skórną, ale może też dotyczyć narządów wewnętrznych. W toczeniu skórnym występuje czerwona, łuszcząca się wysypka na skórze głowy, twarzy i szyi, która prowadzi do powstawania blizn. Twardzina ograniczona, przejawia się twardnieniem, w obrębie wyraźnie odgraniczonych, zazwyczaj żółtych, zmian na skórze, które utrzymują się kilka lat.
Typowym objawem, skórnego zapalenia naczyń jest plamica (charakterystyczne czerwone plamki), będąca skutkiem przenikania czerwonych krwinek przez naczynia do skóry. Najczęściej dotyka dzieci oraz młodych dorosłych.
Choroby skóry wymagają leczenia i pomocy specjalisty – dermatologa. Często mają tendencję do nawrotów, a ponadto mogą być zaraźliwe dla innych. Inne, nie są zakaźne, ale nasilenie ich objawów może zależeć, od tego co jemy, np. (łuszczyca, trądzik młodzieńczy).
Nie warto leczyć się na własną rękę, doraźnymi środkami bez recepty. Wizyta u lekarza dermatologa jest niezbędna, dla pewnej diagnozy oraz szybkiego i skutecznego leczenia.
3 Komentarze
Strasznie długo się leczy większość chorób skóry… Pamiętam moje zmagania z łojotokowym zapaleniem skóry, o matko…
zgodze sie tutaj ze nie ma co stosować domowych sposobow na choroby skory tylko najlepiej pojsc do dermatologa czym predzej bo nigdy nie wiadomo co sie do nas przypaletalo
Zastanawiam się co to jest, bo zimą zawsze wyskakuje mi wysypka na dłoniach. Dermatolog mi przypisywał maść sterydową, ale nic to nie daje… paskudna sprawa te choroby skóry…